Zehra

Nâbizâde Nâzım, Tanzimat devri edebiyatının son temsilcileri ile Servetifünûncular arasında gelmiş, ancak her iki nesilden de farklı yol izlemiş olan bir romancıdır. Roman ve hikayeleri, realizm ve natüralizmin bizdeki ilk seviyeli örnekleri arasında yer alır. Zehra, realist-natüralist akım ilkelerinin yazar tarafından ustalıkla kullanıldığı ilk roman olması bakımından da önemlidir. Nâbizâde'nin, romanında, konuyu basit tutmakla, hem gerçeğe bağlı kalmış, hem de romantik ve mübalağalı vaka romanlarına karşı çarpıcı bir tavır sergilemiştir. Bu açıdan Zehra, devrin sosyal ve beşeri karakterini, realist bir şekilde vermesi; çevreyi ve kişileri gözleme dayalı olarak tasvir ve tahlil etmesi; tekniği, dil ve üslubu ile başarılı bir romandır. İlk gerçekçi roman olmakla birlikte, ilk psikolojik roman denemesidir de denebilir.