Yunus Emre ve Divan'ı

Yunus Emre ve Divan'ı Benüm bunda karârum yok ben bunda gitmege geldüm Bâzirgânam metâ‘um çok alana satmaga geldüm Ben gelmedüm da‘vî-y-içün benüm işüm sevi-y-içün Dostun evi gönüllerdür gönüller yapmaga geldüm Dost esrigi deliligüm âşıklar bilür neligüm Degşüriben ikiligüm birlige bitmege geldüm O hocamdur ben kulıyam dost bagçesi bülbüliyem Ol hocamun bagçesine şâd olup ötmege geldüm Bunda biliş olan cânlar anda bilişürler-imiş Bilişüben hocam-ıla hâlüm arz itmege geldüm Yûnus Emre âşık olmış ma‘şûka derdinden ölmiş Girçek erün kapusında hâlüm arz itmege geldüm