Yolun Götürdüğü Yer

Mardin şehrinin dik yokuşlarında Bir rüzgâr eserdi sıcak mevsimlerde Abbaralarda kısa otlar nefeslenir tutunurdu taş hayatlarda Kumral saçlarımda bukleler hafifçe salınırken ince boynuma uzanıp Kadim dillerin fısıltılarını kovalardım Baragan'ın dikenlerinin ardı sıra A Mardin Tale On the steeps roads of the city of Mardin A wind used to blow in the hot seasons The short grasses used to take a break on abbaras and hold on to stone terraces As ringlets on my brown hair were swaying gently by reaching out to my thin neck I used to chase the whispers of the ancient languages In the footsteps of Baragan's thorns