Yaşamın İpini Bırakma

Hayatın her anı öyle değil mi? Kısa güzel anların toplamı. Geriye kalan ise kasvetli bir ara sokaktan ıslık çalarak geçmekten farklı değil. Günlük rutinimiz tam da böyle, etrafımızda berbat, sisli bir hava, sadece önümüzdekini görerek ve kalanları görmezden gelmeye çalışarak ilerliyoruz. Belli bir yerde ve anda hemen yanımızda bir kapı açılıyor, sıcacık sarı ışık etrafımızı saran yapışkan sisi bir anlığına yırtıyor, güzel bir oda görüyoruz, rengârenk yastıklarla döşenmiş, açık mavi duvarları ve neşeli çıtırtısıyla odayı daha da aydınlatan şöminesiyle. İçimize mutluluk doluyor, o birkaç saniyede hayat bize, ömrümüz boyunca öyle olsa katlanamayacağımız kadar güzel görünüyor ve bam! Kapı kapanıyor, günlük hayatın yapışkan sisi etrafımızı sarıyor. Kasvetli ve rahatlatıcı. Bu sisin içinde, bir yerde başka bir kapının, yine bir anlığına açılacağı umuduyla ve o güzel anın yüzyıl sürmeyeceğini bilmenin rahatlığıyla yürümeye devam ediyoruz."