Uluslararası (AİHM) ve Ulusal Yargı İçtihatları Çerçevesinde;Hakaret Suçu (5237 sayılı TCK m. 125–131)

Bu eser, "genel hakaret" suçunu incelemektedir (TCK m. 125-131). İfade hürriyetinin sınırlarını belirleyici ve hatta çoğunlukla da daraltıcı bir işleve sahip olan hakaret, adli istatistik verilerine göre ülkemizde milyonlarca dosya ile ceza muhakemesi sürecini soruşturma ve kovuşturma evresinde en çok meşgul eden suç tiplerinin başında gelmektedir. Bu suçun sırf varlığı bile "fikirler pazarı"nın kurulmasını ve "hakikat"in ortaya çıkmasını engelleyici "caydırıcı etki" yaratabildiği için hakaret sadece teknik bir hukuki mesele değil; aynı zamanda hem felsefi hem de suç ve ceza siyaseti boyutlarıyla tartışılması gereken, bireyin ve toplumun yaşantısını derinden etkileyen bir konudur. Hakaret, Anayasa ve AİHS başta olmak üzere normlar hiyerarşisi bağlamında özgürlükler odağında ele alınması gerekli bir suçtur. Doğası gereği yüzbinlerce kelime veya hareketin olası birleşmesi ile oluşabilecek herhangi bir tahkir edici eylemi, soyut ve belirli bir suç tanımı çerçevesinde mükemmel şekilde tanımlayabilmek mümkün değildir. Oldukça muğlak bir formülasyona sahip bu suç tipinin içeriğini yargı kararları belirlemektedir. Zira, eldeki mevcut düzenlemeye bakarak neyin hakaret suçunu oluşturup neyin oluşturmayacağını önceden kestirebilmek zordur. Bu araştırmada yazar tarafından AİHM, Anayasa Mahkemesi, Yargıtay ve çeşitli Bölge Adliye Mahkemeleri içtihatlarına ek olarak ilham verici olması maksadıyla ABD başta olmak üzere çeşitli ülkelerin de ilgili yüksek yargı kararları taranarak sistematik şekilde gerekli bölümlere işlenmiş; hem yerli hem de yabancı asli ve tali kaynaklardan azami faydalanılarak, getirilen eleştiri ve tekliflerle bu alandaki bilimsel boşluk doldurulmuş; sadece akademisyenler için değil, uygulamacılar için de temel bir başvuru kitabı ortaya çıkarılmıştır.