Suikastçının Şarkısı

Vassanjiden gerçek bir edebiyat şaheseri: hem özel, hem evrensel bir roman Hindistanın Gucerat eyaletinde, kimliği bilinmeyen ortaçağ sufisi Pir Bawanın türbesi Karsan Dargawallanın ailesinin evi ve geçim kaynağıdır. Her dinden insana açık, her derde deva türbenin koruyuculuğunu babasından sonra Karsan üstlenecektir. Bu ağır sorumluluğu taşımak istemeyen Karsan, talihinin de yardımıyla ABDye Harvard Üniversitesine gider. Yabancı bir kültürde, gerçekten kim olduğunu bulmaya, çocukluğunun öykülerini, şarkılarını unutup yepyeni biri olmaya çalışır. Ancak ülkesini terk ettikten otuz yıl sonra, büyük bir kişisel trajedinin ardından, milliyetçiliğin ve şiddetin kol gezdiği Hindistana döner. Türbe yıkılmış, kutsal addedilen babası öldürülmüştür. Karsanın geçmişinin ve kimliğinin parçalarını toplamasının ve türbenin kurucusu gizemli sufinin kimliğini açığa çıkarmasının zamanı gelmiştir. Basından ŞiirselZengin bir hayal gücünün eseriAkıllı ve yaratıcı bir hikayecinin elinden çıkma. Kirkus Reviews Vassanjinin Hindistanın bağımsızlık sonrası coşkun milliyetçiliği hicvinde Rohinton Mistrynin yankıları var. Ancak geçmişi iyi anlayarak çözüme ulaşılabileceği konusunda V. S. Naipaul, kişisel anlatım ve efsanelerden oluşan bir tarihin açığa çıkartılmasında Salman Rushdienin izleri var. Ama Karsanın düşüncelerindeki sessiz lirizm, mekânların özenle canlandırılması, yazarın karakterlerine duyduğu sıcaklık, hikâyeye sinmiş merhamet: Tüm bunlar Vassanjinin tarzı. Washington Post Suikastçinin Şarkısı iyi edebiyatın göstergelerinden birini, hem özel hem evrensel olma özelliğini taşıyor. Guardian Çok güzel ve aynı zamanda da cesur bir kitap. Hem Batıda hem Doğuda köktendincilerin sade ve basit inanç fikriyle alay ettikleri bir dönemde, Vassanji ruhun önemini vurguluyor. Ve doğrusu ruh da değişiyor. Globe and Mail (2007 yılının en iyi kitabı) Kitap bitiyor ve uyuyamıyorsunuz. Hikâye ve karakterler rüyalarınıza giriyor. Unutulmaz bir roman. Independent