Soygun

"gün izi dolaştığım sokaklar hiç tanıdık gelmese bile dışarı bırakılan kırık dökükler beni etkiliyor öteden beri hepsi bir direncin alın teri tutağın üstüne çıkan el izlerinden daha yorgundur ivecen insanların acıları tellenip gitmez yukarı boğum boğum oturur eşiğine senin için kurulur şükür kazanları paylaşırlar sesini soluğunu savaşın öbür yüzünden okunur beş parmağın hevesleri”