Rüzgardı Dinleyen

"Şiir, onu dile çevirenle o çeviriyi izleyenin 'duyuş' ve 'düşünce' tecrübelerine nazaran (o külliye içinde), bir ibreyi oynatır durur. (...) Duyuş ve düşünce kapasitemizin nesnesi olan 'bu' yaşam ile, buradan engin bir perspektif desteğiyle de çıplak gözle görülemeyecek olan 'o' yaşamın söyleşmesinden elde edilen "esin"in görünme ve bilinme isteği, iradesidir şiirde söz konusu edilen. Bu irade tecelli ettiği anda duyulan, ne mutluluktur ne mutsuzluktur; varoluştur.