Romanovlar

Çar ailesinin 17 Temmuz 1918'de, Ural bölgesindeki Yekaterinburg'da kurşuna dizilmesi, Rus Devrimi'nin yeşerttiği demokrasi umutlarının sonu oldu. Romanovların katli, yanlış bilgilerle beslenen söylentilerle, sahtekarların ve yalancıların abartmalarıyla farklı bir boyut kazandı, gerçekler gölgede kaldı. Çar II. Nikolay'ın öldüğü konusunda kuşku yoktu. Ama Lenin belki de çariçe ile kızlarının yeni bir kimlik altında yaşamalarını sağlamıştı... Çareviç Aleksey ölmemişti... Grandüşes Anastasya hayattaydı... Son Romanovlarınn naaşları ölümlerinden tam 80 yıl sonra Sen-Petersburg'daki Petropavlovsk Kalesi'nde bir mezara kavuşurken, Sovyet arşivlerinin açılması da bu facia üzerindeki sır perdesini kaldırdı. Gardiyanların ve idam mangasındakilerin anıları ve aralarındaki yazışmalar, çarın, çariçenin ve yakınlarının mektupları, günlükleri, döneme ait resmi belgeler - mektuplar, telgraflar ve gizli damgası taşıyan raporlar - son çarın ve yakınlarının nasıl katledildiğini gözler önüne seriyor. Sovyet rejiminin yıkılmasıyla Sovyet arşivlerinin ilk kez dünyaya açılması Romanovlarla ilgili gerçekleri de ortaya çıkardı. Pierre Lorrain Romanovlar Bir Hanedanın Sonu kitabını bu gerçeklerden yola çıkarak yazdı. (Arka Kapak)