Perdeyi Yâr Kaldırır

Biliyorum şaşkınsın! Her şey üzerine üzerine geliyor... Bütün dertler sanki hedefi bulan bir ok gibi seni kalbinden vuruyor! Güvendiğin dallar tek tek kırılıyor... Ümitlerin tükeniyor... Tebessümlerin içindeki fırtınayı saklamak için kayan yıldızlar gibi gamzelerinden kayıp kayıp düşüyor. Kendini toplamakla meşgulken, dağıldıkça dağılıyorsun. Yüreğindeki derin sızı bir yanardağ gibi seni hayattan ayırıyor! Sen, evet sen! Kendisini yapayalnız zanneden sen! Seni yeniden hayata döndürecek... Sıkıntılarını iç huzuruna, çaresizliğini ümide çevirecek... Doksan dokuz müjden var! Hayatın Sahibinden, hayatından bezdiğini zanneden sana! Nicedir unuttuğun mutluluğa adım adım yürümen için... Artık şaşmaz bir yol haritan var.