Oluk

Herkes listede adını arıyordu. Sınav sonuçları asılmıştı. Heyecan doruktaydı. Gördüğü kadarıyla, geçti yazıyordu ama yine de iyice emin olmak için biraz daha sokuldu. Gördükleri doğruydu. Sınıfını geçmişti. Artık köyüne dönüp, tatilin tadını çıkarabilirdi. Aradığını bulanların mutluluğu ve bulamayanların hüznü arasında dolaştı bir süre. Hemşehrileri yoktu ortalıkta. Ne de olsa deneyimliydi onlar. Nasıl geçilir, nasıl kalınır biliyorlardı. Belki de o yüzden koridorda değillerdi. Yatakhanede olabileceklerini düşündü. Haklıydı. Hepsi oradaydı ve hepsi mutluydu. Kucaklaştılar. Altı kişiydiler. Ekip için her şey yolundaydı. Konuşmaya gerek yoktu. Yüreklere sığamayanlar, ışıldayan gözlerden okunuyordu. Eğitim defteri kapanmıştı. Şimdi zaman, bir an önce memlekete gitme, sevenlere, sevilenlere kavuşma ve bu mutluluğu onlarla paylaşma zamanıydı.