Kulîlka Zagrosan

berf dibare li welatê min lê li vî warê xopan ku lê dijîm dil û hinavê min dişewitin mîna sêla li ser agirê gur sor bûbe tenê dinêrim ji dûr ve bêyî ku bibînim lûtkeya çiyayên pîroz hîs dikim ez dijîm ta ji dil lê ji dûr ve ji te dûr im welato! bi kesera te dijîm di nava çar dîwarên zindana tekirdagê de hêsinên wê dizeliqin bi çavên me ve li vir di nava bêdengiya zindanê de ez li ser çiyayên ku niha bi berfê xemilîne dihizirim