Kırık Ayna; Toplu Şiirler III

"Parmağının ucuyla arkaya attığın saçlarının sonbaharına düştüm elimi tut, yalnızlığımı okşa gözünün izi kalsın gözümde... Aynadaki sûretine sar beni Gamzende açan kır çiçeği üzerinde idi acılarım sen rengini kokladın ben kokusunun rengini... Sonbahar akşamına sar beni Seni hangi ömrümle sevdiğimi bir güz yağmurları bildi bir de saçlarına düşen sonbahar kahve falına resmini kim çizdi? Üşüdüm yağmuruna sar beni Hasretime vaha, çölüme serap ol kendine başka anlam bulsun intihar son istasyonda beklerken ömrüm seni sevdim, ne söylesem, hepsi inkâr Giderken, elvedana sar beni"