Kimselerin Akşamı

Döndün yine yüzünde kırık bir gülümseme, yorgun, bakışlardaki hasetten gördün ve bildin işte, zoruna gitse de gururdan ibaret ruhunun. Şimdi sen adının ardında bir soru imi, kibrinle çevrilmiş bahçende gezin istenmeyeni oldun nasıl olsa herkesin. Tadımlık KİMSELERİN AKŞAMI Döndün yine yüzünde kırık bir gülümseme, yorgun, bakışlardaki hasetten gördün ve bildin işte, zoruna gitse de gururdan ibaret ruhunun. Şimdi sen adının ardında bir soru imi, kibrinle çevrilmiş bahçende gezin istenmeyeni oldun nasıl olsa herkesin. Sen. Kimselerin akşamı, kendi cehenneminden cennet yaratan ermiş. Başını çevirip baksan durup soluklanıyor gölgene yetişemeyen sokak. Döndün yine yüzünde kırık bir gülümseme, yorgun, bakışlardaki hasetten gördün ve bildin işte, zoruna gitse de gururdan ibaret ruhunun.