Keşke

Esma Evrensel'in ilk kitabında Zeynep'i kaybetmenin dayanılmaz hüznüne ve bu kaybın getirdiği yürek sızılarına şahit olmuştuk. Bu ikinci kitap hayatımızda daima “Keşke”lerin olacağını ve onları nasıl aşmamız gerektiğine dair yine acı bir hikaye ile vurguluyor yazar. Şüphesiz konuya dair bir ipucu vermeyeceğim ama şu kadarını söyleyebilirim ki hiç beklemediğim bir “Keşke” ile karşılaştım. Kitaptan küçük bir alıntı yapmaktan da kendimi alamadım. Çabucak ve merakla okuyacağınız satırlar, sade bir anlatım, yaşamdan bir parça… ”Ekmeğini yedik, suyundan içtik, güzel şehir. İnsan neyi çok sever ve isterse onunla sınanırmış. Ben Zeynep'imi çok sevdim ve evladımla sınandım. Evladım için geldiğim senden, evladım için gidiyorum hakkını helal et” (“PORÇA” ve “K'yı SEVMEK” romanlarının yazarı Aytaç Yıldız Bozkurt)