İlk Adım

Otuz sene evvel... Nasıl , otuz sene mi? Otuz sene ha? İmkanı yok; inanmıyorum; fakat hesaplıyorum, tamam değil, fazla bile çıkıyor. Bu durum, cepteki parayı harcadıktan sonra duyulan şaşkınlığa benziyor: Elde, avuçta bir şey kalmamış; oysa hesaba bakınca "sahi, diyorsunuz, şuraya bu kadar, buraya şu kadar vermiştim; yanlışlık yok!" yanlışlık yok ama, yürekte bir üzüntü, hoşntsuzluk var. İşte, şimdi, aynen o durumdayım, kendimden hiç memnun değilim. "Daha akıllıca, hesaplıca sarfedemez miydim?" diye dşünüyorum, boşalan cüzdanımı evirip çeviriyorum, süngüsü düşük bir vaziyette hayıflanıyorum... (Kitabın İçinden)