Ilık Zehir

gururlu dilencilerin sergilerine bıraktım üzerimde ne kadar bozukluk ömür varsa dikenler yürüyor etimin içinde bir kaşıntı bir batma ki sorma ben tembel sanırdım kendimi meğer korkakmışım yalnızca(!) ... ne olur be güzel abiciğim karnım çok aç dalağım hasta bir parça kamuflajınız varsa kendimi adamdan saydıracağım