Hangi Hayat

Gözün görüyor, kulağın işitiyor, burnun kokluyor, elin dokunuyor; yani bir bedenin var... Üzülüyorsun, seviniyorsun, ağlıyorsun, gülüyorsun, seviyorsun, dövüyorsun; öyleyse bir de ruhun var. Çalışıp yorulacaksın ve akşam olunca uyuyacaksın, çünkü buna her ikisinin de ihtiyacı var. Uykudasın ve rüyadasın. Gözün yumuk; görüyorsun ama ses yok, tat yok, koku yok, his yok... Sabah olunca uyanacaksın. Ruh terk ettiyse bedeni hiç kalkamayacaksın. O gidecek püf yapana, sen de karışacaksın suyla toprağa... Ruh hesap soracak bedenden; “Beni neden iyi taşımadın?” diye. Ama beden diyemeyecek ona; “Beni neden terk ettin?” diye. Hayat bir aldatmaca, gerçek olan rüyalarsa. Rüyalar yalan, asıl olan yaşandığı sanılansa. Dünya tümden yalan, asıl gerçek başka diyardaysa. Peki yaşadığımız “Hangi Hayat?”