Güz Düşümü

İnce ince kıyarım suları Gece treninde uyuyakalır güneş Aşık kemiklerimde yorgun şövalyeler at koşturur Maya çalarım güz kuşlarının gözlerinden dolan Düş gölüne. Ah, yine akşam Saatler yine hüznümle kelepçelenir Susmak ve bağırmak arası Sıfır altı bir tonda Sıfır altı üşürüm yokluğundan Ya tutarsa diye beklerim güneşin uyanmasını...