Gurbannazar Ezizov;Türkmen Şiirinin Kuyumcusu

Çağdaş Türken edebiyatının en büyük şairlerinden biri olan ve kör bir kurşunla otuz beş yaşında hayata veda eden Gurbannazar Ezizov (1940-1975), arkasında unutulmaz eserler bırakmıştır. Şiirlerinde derin bir lirizm dikkati çeker. Eserleri, okuyucuda hem muhteva hem de üslup açısından derin izler bırakır. Günümüz Türkmen şiirinde, Türkmenceyi bir kuyumcu titizliği ile işleyip kullandığı için kendisine “Türkmen şiirinin kuyumcusu” unvanı verilir. Onun manzumeleri yediden yetmişe tüm halkın dilinde ve hafızasında durur. Bir Sovyet dönemi şairi olmasına rağmen, Kruşçev sonrası kısmi serbestleşme yıllarında devrin ideolojisinin sanat eleştiri yöntemi olan “Sosyalist Realizm”in dışına çıkmayı başarıp, Romantizm akımı içinde kendine bir yol bulup, savaşlardan, zulümlerden ve kıtlıktan yorulan halka lirizmin inanç, sevgi ve tabiat eksenli lirik dünyasını sunar. Şairin, eserlerinde aşk, sevgi, deniz, bahar, güz, turna, ayrılık gibi temalar öne çıkar. Ezizov, sanat gazetelerinde şiir neşredince, sevenleri gazete bayileri önünde kuyruğa girerek, akşama kadar yayımlanan eseri ezberlerdi. Haklı şöhreti sayesinde birçok genç şairi etkilemiştir. Elinizdeki eserde Ezizov'un hayatı ve sanatı hakkında bilgiler verildikten sonra şiirlerinden örnekler, Romantizm akımının temel ilkeleri ile kıyaslanarak inceleniştir.