Gülizar

CANDAN USANDIM Sızlar ya insanın bazen yüreği Vuslattır her aşkın elbet gereği Titriyor ya bazen arşın direği Çektiğim çileli günden usandım Mevla'nın verdiği candan usandım Acıların çoğu azı değişmez Ömrümün baharı yazı değişmez Ne yapsam ne etsem yazı değişmez Acılarla geçen andan usandım Mevla'nın verdiği candan usandım Ömürden gün gider matem basıyor İnsan kaderine bile küsüyor Başımda amansız bir yel esiyor