Götür Beni Bu Şehirden

Götür beni bu şehirden Kırık hikâyeler bırakalım arkamızda Bitsin artık, bitmeyecek dediğimiz acılar Bir sen, bir ben merhaba diyelim Terk edilmiş bir şehre... Götür beni bu şehirden Her şeyi unutalım Sadece adımız kalsın unutulmayan Her an yeni acılarla rastlaşmadan yüreğim Yüreğinin sesini dinle Al götür beni bu şehirden Kalbimi ince, dokunaklı, serseri bir nefret bürümeden Alışılmamış yarınlara uyanmadan Hemen bu gece şafak sökmeden Al götür beni bu şehirden İlk günahıma, seni yasaklı düşlerde öperek başladım ben Rüzgâr da kokunu getirmez oldu artık Özlemim Seni şiir şiir anlatmaktan daha da ağır bastı Bütün hüzünleri bürünmüş bu suskun eylülde Hadi artık hayali düşlerime uzanmış sevgili Toprak alıp götürmeden bedeninden mahrum bedenimi Götür beni bu şehirden. Acizim sensiz Götür beni bu kentten.