Gece Öylesine Dökülür Çöllere

Hayat uzun bir yoldur demişti bilge adam Gördüm, tecrübe ettim, bir daha anladım Ama gördüm ki sınır uzak değil, şöyle bir adım Gök kubbenin altında ne tavan var, ne de dam Gece gündüz peşpeşe bir devran sürer gider Gece gündüzü, gündüz geceyi dürer gider İnsan; bir yanı bahar, diğer yanı zemheri Bir yanında melekler güler, öbür taraf; nar Bir gözünde karanlık, diğerinde nur yanar Hayat savaşı işte üç ileri bir geri Hayat bir ırmak gibi her an akar gider Bir göz kırpması kadar, bir an bakar gider İşte, gece çöllere öylesine dökülür Ne kimse duyar bunu, ne hesabı bilinir Gün doğunca gecenin izi bir bir silinir Ufuk nûra bürünür, kara lekeler ölür Her bir yüreğe nice umutlar dolar gider Çok sevilen gülleri aniden solar gider