Emrin Olur Ey Hayat

Gece sessiz ilerliyordu... Yalnızlığını bilmem kaçıncı şehirde bırakmış bilgiç adam Yağmur damlalarına karışmış Kızın gözyaşlarına bakıyordu çaktırmadan... Çünkü çaktırsa kız daha da çok ağlayacaktı. Sokaklar çok mu boştu Ya da şehir saklanıp gitmiş miydi çok uzaklara? İşte onu kimse bilmiyordu Belki de evrenin bir oyunuydu bu Bilinmezliğin içinde atılan yorgun adımlar Az sonra belki tam da burada Kocaman bir yıldız kayacaktı Ve tüm hayaller gerçek olacaktı kim bilir! Hayal neydi peki, Savrulup gitmek mi yıldızların arasından, Ya da içten bir tebessüm mü? Karanlığı kaldıran Yüreği güneşten parlak bilgiç adam