Emare - Hikayenin Sonu Başında Saklı

Güneşin karanlığında çırpınıp, Ayın ışığında nefes alanların savaşını bilir misin? Güneşin içinde kül olup kaybolan, Ayın varlığı ile hayat bulanların mührünü tanır mısın diye sorayım bir de? İki caddelik bir Kasaba burası... Ruhumuzun bedenle hayat bulduğu çizgide, insanlığa rağmen ne kadar insan kalabildiğinin iziydi bu kasaba. Saniyeler içinde kaybolup giden yaşamların olduğu, kurtuluşların sadece mucize ile mühür-lendiği bir yer burası. Yaşamın ölümle döndüğü düzende kendisinden, en sevdiklerinden vazgeçenlerin izi var bura-da. Cesaret edilmeyen her adım, esaret halkası ile öylece ruhlara sıkıştı burada, birbirini seven in-sanların kokuları mühürledi o halkayı. Güneşin karanlığında çırpınan yürekler Zamanla değil bir anda küle döndü bu kasabada... Ayın ışığı ile cesaret edenlerse mucizenin ta kendisi oldular... Sen söyle Güneş misin? Ay mı? Ben Ayı seçenlerdenim ... (Tanıtım Bülteninden)