El Uzat Büyüsün Gençliğim

Şimdi sokağımın çocuklarıEn güzel şarkılarını göğe bağışlıyorlar..Çünkü göğe bağışladıkları en güzel şarkılarDüşlerini yıkayan yağmur olarak yağıyorlar. Ben seni en çokSokağıma çizdiğim umutlarda büyüttümKah gök mavisi bir dumanVe kızıl gün batımlarına çalanUfuk batımı renklerBen seni bir çobanınTitreyen ellerinde üşüttümGörmedin dağınıktı gökyüzüDeniz mavisiydi belki. Herkes ketum kalır diye değil,Herkes yetim kalır diye de değilHerkes aldanır kalır diyeVe sağırVe sabır dağılır diyeBu çocuğun şakağında bu düşBöyle her daim sükutta ve üşümüş. Şimdi avlularıma yağan yağmurlarYetim kalır gibi ağlıyorlarÇünkü onlar bütün alın şakaklardaBuz tutmuş çivilenmeyi bekliyorlar. Beni yetim akşamlarla bağışlaBeni yetim çocuklarınDüşleriyle alkışla...