Düştük

Herkeslere gösterdiğin güzellikleri değil, kimselere göstermediğin çirkinliklerini ver bana. Onların dokunduğu yerlerine değil, kendinin bile ulaşmaya korktuğun karanlıklarına. Sakla beni utancına, korkularına, bulantılarına. Nefretine koy, öfkene koy mesela. Herkeslere gösterdiğin mutlu yüzünü değil, kimselere göstermediğin mutsuzluğunla ol yanımda. Siyah saçların onların olsun, bilgelik ağacının dallarında ağarttığın beyazların ve hüzünlerin yeter bana.