Dudak Yarası

yağmur kokusunda pas tutmuş çoğul yalnızlıklarımdan kalmış gebe sözcüklerim uzunca bir yolun teri düştü yorgunluğuma emeksiz sevdaların zenginlikleri içersindeyiz yeni bir çağın geçmiş çıraklığında yanıyoruz soyunmak mı istersin acımasız dünyanın kibrine geldik ve gidiyoruz üç günlük uykumuzun ölüm sersemliğinde yağmur kokusundaki toprak binlerce insanın anılarını saklamışçasına geliyor