Disiplinlerin Kaosu

Andrew Abbott, Disiplinlerin Kaosunda, sosyal bilimlerin gelişiminin yeni ve cesur bir analizini yapıyor. Disiplinlerin Kaosu bilginin gerçekte nasıl değişip geliştiğini konu edinen bir eser. Sosyal bilimlerin sürekli bir ilerleme halinde olduğu inancına meydan okuyan Abbott, bunun yerine, disiplinlerin zorunlu bir temel ilkeler modeli etrafında döndüğünü iddia ediyor. Disiplinlerin Kaosu, disiplinlerin modellerini açıklamak için fraktallardan yararlanıyor ve fraktalları sosyal bilimleri saran temel tartışmalara uyguluyor. Abbott farklı disiplinlerdeki bilginin kuramsal ya da yöntembilimsel ölçeğin herhangi bir düzeyinde işlev gören ortak karşıtlıklarla örgütlendiğini savunuyor. Ayrıca, kendine-benzer yapıların nasıl geliştiğini ortaya koyuyor, onların bireysel tecrübe ve dayanışmaya olan etkilerini değerlendiriyor ve bu durumun akademyadaki politikleşme tartışması içinde nasıl bir anlam taşıdığını gösteriyor. Son olarak, beşeri bilimler ve sosyal bilimler alanındaki politik savaşların sandığımızdan çok daha az anlaşmazlık içerdiğini savunuyor. Disiplinlerin Kaosu, Gouldner'ın Yaklaşan Krizinden bu yana okuduğum en iyi sosyoloji kitabı; zarif bir üslubu var, usandırmadan sürüklüyor, fazlasıyla kışkırtıyor ve kuramının öngörebileceğinden çok daha özgün bir yapı ortaya çıkarıyor. Sadece sosyal kurama değil bilim ve kültür sosyolojilerine de damgasını vuracak bir eser. Paul di Maggio, Princeton Üniversitesi Disiplinlerin Kaosu, Abbottın kendisi gibi, fevkalade keskin ve kesinlikle tartışma yaratacak bir eser. Sosyal bilimlere, ciddi bir engel haline gelmiş olan keyfî katmanlaşmaları kırmak için ihtiyaç duyulan hamleyi sağlayacak bir eser. Craig Calhoun, Social Science Research Council