Bir Deli Yalnız

Küsüp gitti bir sonbaharda. Soğudu bizden kanatları mahrem ruhunun. Tavaf ettim tüm renkleri... Aklım hâlâ o eşsiz Ela'da. Ona birleşmeyen tüm harflerle, Gelenekten artık bir deli oldum. Bugünler de geçer belki bu dertler de... Yokluğundan bir ziyan ben, zaten harap oldum. Bir deli yalnızım burada. Öldü mü kaldı mı; Bilseydim hiç olmazsa… Yokluğu da güzel elbet, varlığı da. Ruhum, ümitvar bekleyişim bir kilitsiz kapıda. Döner, o olmasa da hayali. Bu yollara dokunur yeniden ayak izleri. Umarım uyanmam bu güzel rüyadan. Yoksa bu ruhsuz benin, Gönlü hâlâ o nazlı yârda...