Benleşiyorsun

Derin bir ormandı içinde kaybolduğum Yürüyorum hiç görmediğim bir haz Yapraklarını süslediğin bir kayın ağacı Dibinde biten bir tanesin Yeşermişsin adeta benleşiyorsun Yaşıyordu iç huzurum yeşilinle yoğrulmuşum Aşıyorum, tutunduğum dal misali tek eserin Tuvalde yüzünü saç tanelerin süslemiş Yanağına bir buse, kulağına bir çiçek koymaya kıyamıyorum Utanıyorsun sanki benleşiyorsun Sensizliğim sanma ki yoksunluğum Güçleniyorum, sana gelmediğim tek şey mesafen Zamanını biliyorum, yakın, ufkun gönlümde bezenmiş Sormuyorum kendime, ne geçmişe ne de bitiremediklerime Kalbimdeki durakta bekleniyorsun İçimdeki kelebek kıpırtısı gibi benleşiyorsun.