Ben Daha Yaşamadım;Seçtiklerimizi Değil, Seçtirdiklerini Yaşıyoruz.

Seçme şansı olsaydı, hayata gelmek ister miydi acaba insanoğlu? Ya da seçme şansı olsaydı anne babasını değiştirir miydi? Kim daha iyisini seçmezdi ki? Matematikten daha zor değil aslında yaşam. Zorlaştıran anlamayan insanlar. Anne karnına düştüğünde başlıyor insanın şansı. Kimi kullanıyor kimi de yalpalıyor. Bu hikâyede suçlu yok. Geçmiş insanın peşini bırakmıyor. Herkes kendine biçilen yolu yürüyor. Kimse kaderine rest çekmiyor. Kimden nasıl doğarsa insanoğlu onu yaşıyor, değiştirmeye çalışmıyor. Keşke denese! O zaman ne aşk suç, ne kavuşmak hayal ne de başarı insanın sonu olurdu. Bu hikâye aslında hiç de yabancı değil insanoğluna. Biraz sen, biraz ben, biraz da insanın kahrolasıca yanlışları...