Ben Anneme Dedim Ki

Eski bir Japon efsanesine göre, doğum anı geldiğinde, yavru annesine geleceği dünya ile ilgili sorular sıralar, anası da elinden geldiğince, dili döndüğünce bu sorulara yanıt yetiştirmeye çalışırmış. Yavru, beslenme olanaklarından tutun, iş olanaklarına kadar o toplumun yaşama koşullarını irdelermiş. "Kreş var mı? Yuva var mı? Mamalar hileli mi? Öğretmenler dayak atıyorlar mı?" hep sorarmış bunları. Toplum düzenine, gelir dağılımına, sınıflar arasındaki dengeye, devlet yapısına kadar uzanan bu sorgulama sonunda yavru kararını verirmiş. Ya koşulları beğenir, o dünyada kalırmış ya da anasının yanıtlarından öğrendiği koşulları beğenmez, anasının dünya ağzından tekrar içeri girer kaybolurmuş. Başı kurbağa, bedeni insan bu yaratıkların adı IMOMUTO imiş. Biz de bu kitapta imomutolann yöntemince, çocuklarımızın temel gereksinimlerini irdelemeye ve bunlan ne ölçüde karşıladığımızı belirlemeye çalışacağız. Gerçi bizim yaşamımızda yavrularımızın geriye dönüp dünyadan vazgeçmeleri söz konusu değil. Ama çocuk ölümü ve sakat çocuk sayıları o kadar fazla ki, böyle bir yöntemin bizler için de geçerli olacağını rahatça söyleyebiliriz.