9786258143928
694651
https://www.sehadetkitap.com/urun/ben-amarikadaykene-3-yuvaya-donmek
Ben Amarikadaykene 3 ;Yuvaya Dönmek
276.00
12 yıl sonra Amerika'dan vatana geri dönüyor olmak fikri, gerçekleşmeye yüz tutmuş bir hayal, ümidin ötesine geçmiş bir özleyiş, serinlemeye başlamış bir hasret yangını, yeni bir ufuk manzarasıydı... Ve biz, ailecek o manzaraya bakmayı çok sevmiştik. Artık, zor zamanlarımızda yalnız kalmayacaktık. Düşerken elimizden tutup kaldıracak birilerimiz olacaktı. Artık, mutluluklarımızı sevdiklerimizle paylaşarak çoğaltabilecektik. Artık, çocuklarım bayramda güzel elbiseler giyinip aile büyüklerinin ellerini öperken, bayram harçlığı toplamanın tadını alabileceklerdi. Artık, anacığımın küçücük evindeki kalabalık bayram sofrasında “herkes geldi, sadece Ahmet'im yok” diye ağlamayacak, ben de onu biraz olsun teselli edebilmek için, boğazımdaki düğümü yutkunmaya çalışarak mutluymuşum numaraları çekmeyecektim. Artık çocuklarıma Türkçe öğretebilmek için çareler aramak zorunda kalmayacaktım. Onlara sarılıp öperken, dilimin zor döndüğü İngilizce sevgi sözcükleri yerine, gönlümden geldiğince iltifatlar edebilecektim. Artık oğlumla formalarımızı giyip Fener maçı seyredebilecektim. Artık, trafikte sinirlendiğim bir sürücüye camı indirip, rahatça “o ehliyeti bakkaldan mı aldın kardeşim” diye bağırabilecektim. Artık, pazarda domates aldığım köylü teyze ile “götürü pazarlık” yapabilecektim. Artık, kendi anadilimde hocalık yapabilecek, anlatmak istediklerimi ifade ederken zorlanmayacak, öğrencilerim ile rahatça tartışabilecektim.
12 yıl sonra Amerika'dan vatana geri dönüyor olmak fikri, gerçekleşmeye yüz tutmuş bir hayal, ümidin ötesine geçmiş bir özleyiş, serinlemeye başlamış bir hasret yangını, yeni bir ufuk manzarasıydı... Ve biz, ailecek o manzaraya bakmayı çok sevmiştik. Artık, zor zamanlarımızda yalnız kalmayacaktık. Düşerken elimizden tutup kaldıracak birilerimiz olacaktı. Artık, mutluluklarımızı sevdiklerimizle paylaşarak çoğaltabilecektik. Artık, çocuklarım bayramda güzel elbiseler giyinip aile büyüklerinin ellerini öperken, bayram harçlığı toplamanın tadını alabileceklerdi. Artık, anacığımın küçücük evindeki kalabalık bayram sofrasında “herkes geldi, sadece Ahmet'im yok” diye ağlamayacak, ben de onu biraz olsun teselli edebilmek için, boğazımdaki düğümü yutkunmaya çalışarak mutluymuşum numaraları çekmeyecektim. Artık çocuklarıma Türkçe öğretebilmek için çareler aramak zorunda kalmayacaktım. Onlara sarılıp öperken, dilimin zor döndüğü İngilizce sevgi sözcükleri yerine, gönlümden geldiğince iltifatlar edebilecektim. Artık oğlumla formalarımızı giyip Fener maçı seyredebilecektim. Artık, trafikte sinirlendiğim bir sürücüye camı indirip, rahatça “o ehliyeti bakkaldan mı aldın kardeşim” diye bağırabilecektim. Artık, pazarda domates aldığım köylü teyze ile “götürü pazarlık” yapabilecektim. Artık, kendi anadilimde hocalık yapabilecek, anlatmak istediklerimi ifade ederken zorlanmayacak, öğrencilerim ile rahatça tartışabilecektim.
Yorum yaz
Bu kitabı henüz kimse eleştirmemiş.