Araf

Şiirine İsim Yas'ını “Bu son fasıldır” yaşatıyor kaç isim gönderdin kitabına hepsi “son” diyor. Nihayetlendirdiğin rüyalara acıları bıraktın, her sabah inlemelerim hırçınlaşmış hayallerim sana gelmek istiyorlar yeniden. Bir bilsen nasıl üzülüyorum mabedimin namahremindeki sadece ikimizin bildiği bir masala Himalaya'yı görmedikçe kim inanırdı yüreğimin gizemli izini bin bir bohçada ellerinde bahtımı taşıyan ömrümün devranı. Bir asır oldu her yüreğin harcı değil bu kadar uzun hasret, senli umutları öylesine biriktirdim ki; gireceğin kapıdan başkasını görmüyor artık gözlerim…