Ahlakın Ahlaksızlığı

“HÜRRİYETİ EN ÇOK İSTEYENLER SUSTURULMUŞ OLANLARDIR, FAKAT BUNLAR BAŞKALARINI YENİNCE ONLARA HİÇBİR HÜRRİYET VERMEZLER.” “Ne büsbütün özgeci, ne büsbütün bencil, körü körüne veya isteğimizle toplumsal yalana suç ortaklığı ede¬riz. Hatta isyana karar verdiğimiz zaman bile san¬dığımızdan daha çok toplumsal yalanın suç ortağıyızdır.” “Hür¬riyet, her halde kendini tehlikeye düşüren bireysel fantezileri, bencil istekleri şiddetle ortadan kaldır¬maya uğraşır. Medenileşmiş hangi millet var ki adam öldürmeye ve hırsızlığa göz yumsun?” “Fazilette de ahlâksızlıktan bir şeyler vardır. Çünkü faziletten anlaşılan şey zihin dengesinin bozulmasıdır. Yeter derecede iyi olmak için fazla, hem çok fazla iyi olmak gerekliliği öteden beri söy¬lenmektedir. Bu söz, bu husustaki fikri belki iyice anlatmak için söylenmiştir. Her halde fazilet ancak bu şekilde kavranılır, çünkü o aşırılık ister.” “Büyük bir çelişki insanlığı kendine karşı yükseltiyor ve ben bunda tüm ahlakımızın nedenini görüyorum. Bu, toplumsal bir hayvan olan insan ile bencil bir birey olan insanın ikiliğinin her birimizde gözle görülür bir şekilde yarattığı karşıtlıktır. Bütün hayatımız, duygularımız, fikirlerimiz, davranışlarımız sürekli olarak bu uyumsuzluğu ortaya çıkarır, bu tutarsızlığı, benliğimizdeki bu bölünmeyi ortaya çıkarır. Sevinçleri ve pişmanlıklarıyla tüm ahlaki yaşamımız buradan gelir