Adile

kum saatine doldurdum göçümü yorgun ömür aktı üst fanustan / sanki uçurum ve zaman ters çevirdi kum saatini kum yenilmedi rüzgârlara ben de yenilmedim / yalnızca suskunum ama haziranda gitmek zor uzak unutuşlardan dönmeyebilirim bakarsın küskün zaman gelir avuçlarına gülün kırılmasını duyarsın sanki ve habersiz bir özlem dolanır içinde bağır sesine direnen sağır sokaklara uzaklık haksızlıktır