42 Saat; 42 saat, 13 dakika, 21 saniye ...

Senden öte şehir yok sanırdım. Şehirler arası bir yolculuk gibiydi seni sevmek. İlk görüşte heyecan verirdi. Mutlu ederdi. Mevsim geçişleri gibi, güzel gelirdi. Havası, kokusu. Sonra anlamaya başladım zamanla. Aslında özlediğim şehrin, kendi şehrim olduğunu. Burada sadece misafir olduğumu. Farklı şehrin gelip geçici bir heves olup, tat vermediğini. Çünkü; insanın sadece tek bir şehre aşık olabileceğini.. Anlayalı tam 42 saat, 13 dakika, 21 saniye oldu...